Ik zou het eigenlijk niet mogen zeggen, maar wat is het hier heerlijk rustig. Geen vliegtuig te bekennen, geen streepje kerosine uitlaat hangt er in de lucht. Geen tierende 747 motoren. Ik weet dat er mensen hun uiterste best doen om met families met hordes kinderen naar huis te krijgen. Ik weet dat er mensen bruiloften missen, werk missen en school missen. Treinen, bussen, veerboten worden massaal ingezet en kaartjes gaan als warme broodjes over de toonbank. Ik weet dat als het nog langer gaat duren, waarschijnlijk wereldwijd de economie weer in een dipje kan raken. Maar toen ik vanochtend in m'n tuintje zat met m'n gezicht in het zonnetje, kopje thee in m'n hand en naar het gefluit van een vogeltje zat te luisteren in plaats van het geloei van een jumbo, dacht ik heel stiekempjes: Van mij mag die aswolk nog wel even blijven hangen. Dit is hoe Londen zou zijn zonder aanvliegroutes. HEEEEEERLIJK RUSTIG!!
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten