Pakjesavond

Als hier de schappen in november alweer vol liggen met Kerstspullen, krijg ik berichten uit Nederland te horen dat Sinterklaas weer in het land is aangekomen. Met heimwee lees ik in de Volkskrant dat er dit jaar wel drie Sintjournaals zijn en Piet wederom een hot topic is. Het heerlijk avondje is weer gekomen en ik zit hier, in Londen een beetje nostalgisch aan alle voorbije pakjesavonden terug te denken. Het gekke is dat ik in Nederland eigenlijk nooit pakjesavond vierde. Tenminste niet meer sinds de bewuste dag dat ik merkte dat m’n vader altijd even weg was als er aan de bel werd getrokken en er opeens een mand vol met pakjes voor de deur stond. Maar als je in het buitenland woont, ga je toch meer waarde hechten aan je nationale gewoontes en tradities en beleef je ze intenser. Zo lijkt het tenminste. Gelukkig ben ik niet de enige Nederlandse die de Goedheiligman zo mist en weet ie mij en mijn Hollandse vriendinnen ook in het Londense te vinden. Voor de derde keer, vieren we pakjesavond Hollandse stijl met alles erop en eraan. Lootjes, surprises and snoepgoed, you name it, we have it. Dat lootjes trekken is tegenwoordig heel simpel want dat kan nu allemaal virtueel op lootjestrekken.nl. Heel handig. Niks geen gezeur met stukjes papier, maar je vult de namen in van de deelnemers en de virtuele lootjes worden automatisch getrokken en naar de emailadressen verstuurd. Het snoepgoed vergt wat meer logistieke organisatie aangezien er hier natuurlijk geen Sint snoepgoed te krijgen is,tenzij je er grof geld voor neerlegt en het via het internet bestelt. Niet nodig want Pepernoten en taaitaaipoppen zijn overgevlogen door de ouders van vriendin 1, banket- en chocoladeletters zijn door vriendin 2 zelf meegenomen op haar laatste trip naar Amsterdam. Een recept voor Hollandse appeltaart wordt gedownload van het internet en klaar is het menu. Pakjesavond kan beginnen. De gedichten rijmen en de suprises verrassen. Er zitten een paar ware poëten en kunstenaars tussen die vriendinnen van mij.Het is wederom een gezellige avond. En als ik later op de avond de deur achter de laatste vriendin dicht doe en ik met de overgebleven bak pepernoten op de bank plof, stop ik met weemoed de allerlaatste pepernoot in m’n mond en zuig er extra lang op voordat ik ‘m doorslik. Tot volgend jaar maar weer, Sinterklaasje.