Medelanders

Je pikt ze er ook overal tussenuit, die Hollanders. Je hebt het vast zelf wel eens meegemaakt als je op vakantie bent. Je loopt lekker een ruïnetje te bekijken in het oude Mesopatamië, te shoppen ergens in een Italiaanse winkelstraat, of je zit lekker aan de paella aan de boulevard aan weet ik veel welke Costa en daar heb je ze. De alomtegenwoordige Hollanders. Ze zijn meestal luidruchtig en druk. Brutaal en direct. Dat laatste wordt door veel niet-Nederlanders meer als onbeschoft omschreven, maar dat laat ik even in het midden. Ik ben tenslotte zelf ook een 'directe' Nederlander. Maar ook als ze niks zeggen, herken ik ze nog. Ik weet niet wat het is, maar we hebben allemaal van die gezonde, kaasachtige hoofden, denk ik.
Nu moeten er in Engeland zo'n 100K Nederlanders zitten. (Ik kan het mis hebben hoor.)En aangezien we niet zo van kliekjes houden als zeg maar de Kiwi's en de Ozzies hier, kom ik ze niet zo heel vaak tegen. Waar ze zich verborgen houden, weet ik niet, maar af en toe komt er eens eentje tevoorschijn. Zo fietste ik laatst met een collega door de stromende regen naar huis. We werden ingehaald door een mede-fietser. Ik zei tegen m'n collega: Wedden dat dat een Nederlander is? 'Hoezo dat dan?' vroeg ie. Het is jammer dat ik er geen geld op had gezet, want ik had een weddenschap zeker te weten gewonnen. Niet alleen reed ie op een Gazelle-fiets, maar hij slalomde behendig tussen het verkeer door. De ene hand aan het stuur en in de andere had een paraplu. Dat zie je alleen maar in Amsterdam. En dus een enkele keer ook in Londen.