zondag 6 december 2009

Fiets II

Een collegaatje keek me laatst verbaasd aan toen ik in m'n dagelijkse werkkloffie van m'n fiets stapte. Ok, het is misschien niet zo praktisch om op hakken op je racefietsje te springen. En ik moet toegeven dat het een nogal acrobatische techniek vergt om ervoor te zorgen dat je veel te korteminirok niet opeens tot je middel omhoog is gekropen. Maar ook al ben ik geen fashionista, ik wil er toch wel een beetje fatsoenlijk uitzien als ik door de Londense hoofdstad fiets. Fietsen wordt hier meer als sport beschouwd terwijl het voor mij als Hollandse toch echt alleen maar gaat om van A naar B te komen. En dat verschil zie je heel goed in de belachelijke fietsoutfits de hier door de straten rijden. Het begint al met zo'n lullig helmpje dat als een fluitketel op je kop staat. Ik vraag me bovendien echt af of het nou werkelijk helpt, als je met je hoofd onder een vrachtwagenwiel terechtkomt. Het is tenslotte net piepschuim. Maar goed, dat is een ander verhaal. En alsof dat ding op je kop er nog niet achterlijk genoeg uitziet, wordt het vaak nog versierd met een wit lampje aan de voorkant een een rooie aan de achterkant. Dit is een beetje afgekeken van de ultrahippe mijnwerkersmode en is en blijft lekker flitsend. Daaronder draagt menig fietser een niks verhullende lycra aerobicsbroek waar je alles goed in ziet hangen. (Voor de duidelijkheid; ik heb het hier over de mannelijke fietsers en niet over de vrouwelijke.) Daarop kan een zweetabsorberend T-shirt gedragen worden of een T-shirt met b.v. een afdruk van een stratenkaart van Londen. Heel handig voor als je verkeerd gefietst bent. Het geheel wordt in de winter opgefleurd met een oogverblindend, reflecterend geel jasje c.q. railwerkersvest. Het is alemaal heel functioneel, dat geef ik toe, maar het ziet er meestal echt niet uit. Zo schrok ik me laatst werkelijk een hoedje toen ik bij het stoplicht oog in oog stond met niemand minder dan Darth Vader. Eenmaal van de schrik bekomen, realiseerde ik me dat het Darth gelukkig niet was, maar een medefietser. De beste man had behalve een helm en een skibril ook nog een soort van mondmasker voor. Ik denk om de vieze uitlaatgassen te filteren. Lachend fietste ik verder. Ik mag dan misschien niet zo gestroomlijnd en reflecterend op de fiets zitten en allerlei vieze CO2-gassen inademen, maar ik zie er tenminste wel goed uit. En dat is natuurlijk veeeeeel belangrijker.

Geen opmerkingen: